จิตตารมณ์
นักบุญกัสปาร์ แบร์โทนี ได้ตั้งคณะนักบวชสติกมาตินหรือคณะรอยแผลศักดิ์สิทธิ์ขึ้น เมื่อวันที่ 4 พฤศจิกายน ค.ศ. 1816 โดยมีจิตตารมณ์หรือเป้าหมายของคณะรวมอยู่ในประโยคที่ว่า“เป็นธรรมทูตแพร่ธรรม ในการรับใช้พระสังฆราช”
เพื่อจะบรรลุถึงเป้าหมายนี้ โดยเดินตามเจตนารมณ์และพระพรพิเศษของท่านผู้ตั้งคณะ
คณะสติกมาตินจึงอุทิศตนในการทำงานรับใช้พระคริสตเจ้าและพระศาสนจักร ผ่านทาง
- การอบรมเยาวชน
- การเทศน์เข้าเงียบและเทศน์แพร่ธรรม
- และการอบรมนักบวช
ต่อไปนี้เป็นคำอธิบายเกี่ยวกับจิตตารมณ์และพระพรพิเศษของคณะ ซึ่งตั้งอยู่บนรากฐานของรูปแบบชีวิตและชีวิตฝ่ายจิตของท่านนักบุญกัสปาร์ แบร์โทนี ผู้สถาปนาคณะสติกมาติน
เป้าหมายและงานอภิบาล
ในฐานะเป็น “ธรรมทูตแพร่ธรรม” สมาชิกคณะสติกมาตินจะต้องพร้อมเสมอที่จะไปทุกแห่งหนในโลก โดยมีเป้าหมายเพื่อการประกาศข่าวดีของพระเจ้า ด้วยทุกวิธีการที่เราจะสามารถทำได้ และเพื่อทำให้กระแสเรียกการเป็นธรรมทูตแพร่ธรรมสำเร็จไป คณะจึงมีความพร้อมต่อการร้องขอของพระสังฆราชท้องถิ่น โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การร้องขอในเรื่องการประกาศข่าวดีของพระคริสตเจ้า ทั้งนี้ โดยสอดคล้องกับจิตตารมณ์ของคณะและความสามารถของสมาชิกในคณะ
นอกจากนี้ คณะสติกมาตินยังให้ความสนใจเป็นพิเศษในงานด้านการอบรมเยาวชน การเทศน์เข้าเงียบ การเทศน์แพร่ธรรมตามวัดต่างๆ และงานด้านการอบรมนักบวช ท่านผู้สถาปนาคณะต้องการให้สมาชิกของคณะเป็นเหมือน “ทีมนักบิน” ที่มีความพร้อมเสมอที่จะออกปฏิบัติงานโดยให้มีความพร้อมในความรู้ทั้งฝ่ายโลกและฝ่ายธรรม คุณลักษณะหนึ่งของการทำงานแพร่ธรรมของคณะจึงเป็นแบบ “ไม่ยึดติด” แต่พร้อมที่จะเปลี่ยนแปลงและเปลี่ยนที่เสมอ คณะสติกมาตินจะไม่ฝังรากลึกในงานใดงานหนึ่งหรือที่ใดที่หนึ่งอย่างถาวร เพราะเราทำงานรับใช้พระคริสตเจ้าในแบบสากล นั่นหมายรวมถึงการออกจากประเทศบ้านเกิดเมืองนอนของตนด้วย
รูปแบบการดำเนินชีวิต
คณะสติกมาตินดำเนินชีวิตร่วมกันเป็นหมู่คณะ และมีเป้าหมายในการดำเนินชีวิตเช่นเดียวกับอุดมคติของคริสตชนกลุ่มแรก นั่นคือ “ทุกคนเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน” ด้วยเหตุนี้ คณะสติกมาตินจึงแสวงหาแนวทางร่วมกันเพื่อทำให้สมาชิกทุกคนปรองดองกันและมีความคิดไปในแนวทางเดียวกัน ทั้งในเรื่องการดำเนินชีวิตและกิจการต่างๆ ของคณะ
ชีวิตฝ่ายจิตวิญญาณ
ศูนย์กลางของชีวิตฝ่ายจิตวิญญาณของบิดาและผู้สถาปนาคณะสติกมาตินก็คือ “การเลียนแบบพระคริสตเจ้า” โดยเฉพาะอย่างยิ่ง “พระทรมาน” ของพระองค์ ด้วยเหตุนี้ ในการเจริญรอยตามแบบอย่างของนักบุญกัสปาร์ผู้สถาปนาคณะนี้ สมาชิกคณะสติกมาตินจึงพยายามดำเนินชีวิตใน “ธรรมล้ำลึกแห่งรอยแผลศักดิ์สิทธิ์ของพระเยซูคริสตเจ้า” และใน “ธรรมล้ำลึกแห่งปัสกา” ของพระองค์ด้วย
นอกจากนี้ คณะสติกมาตินยังมีรูปแบบชีวิตฝ่ายจิตวิญญาณที่ตั้งอยู่บนรากฐานของการมอบถวายตัวเองทั้งครบไว้ในแผนการของพระเจ้า พยายามแสวงหาเครื่องหมายแห่งพระประสงค์ของพระองค์ และจะไม่ยอมทำสิ่งใดที่เป็นการ “นำหน้า” แผนการของพระเจ้าเด็ดขาด เพราะสำหรับท่านนักบุญกัสปาร์ แบร์โทนี แล้วท่านถือว่าจำเป็นอย่างยิ่งที่เราจะต้องปลูกฝังความไว้วางใจในพระเจ้าในตัวเรา
